W obronie Wiary i Tradycji Katolickiej

Ojciec Peter Rookey jest autorem słynnej Modlitwy o cud, którą rozpowszechniał i zalecał zgłaszającym się do niego cierpiącym. Osoby podejmujące tę modlitwę często doświadczały przemiany całego swojego życia.

Ta książka to historia niezwykłego kapłana, dzięki któremu tysiące ludzi
na całym świecie otrzymały łaskę uzdrowienia

Ojciec Peter Mary Rookey OSM był człowiekiem głębokiej modlitwy i prawdziwego zawierzenia. Na całym świecie posługiwał darem uzdrawiania zarówno duszy, jak i ciała. Do biura Międzynarodowej Posługi Miłosierdzia, które założył, codziennie napływały liczne listy ze świadectwami otrzymania łask dzięki jego modlitwie. Wierni czekali w kolejce przez wiele godzin, by móc uczestniczyć we Mszy Świętej i nabożeństwie o uzdrowienie prowadzonym przez o. Rookeya.
Książka Kathleen E. Quasey jest zapisem duchowej podróży o. Rookeya, który odpowiadając Bogu „tak”, dojrzewał do niezwykłego charyzmatu uzdrawiania. Ojciec Peter barwnie opowiada o swoim życiu wiarą. Daje także praktyczne wskazówki, jak poprzez zaufanie Bogu otworzyć się na dar uzdrowienia i przezwyciężenia problemów. Poruszającym dodatkiem jest zbiór listów ze świadectwami uzdrowień fizycznych, psychicznych i duchowych.

Modlitwa o Cud śp. Peter Mary Rookey OSM

Panie Jezu, staję przed Tobą taki jaki jestem. Przepraszam za moje grzechy, żałuję za nie, proszę przebacz mi. W Twoje Imię przebaczam wszystkim, którzy cokolwiek uczynili przeciwko mnie. Wyrzekam się szatana, złych duchów i wszelkich ich dzieł. Oddaję się Tobie Panie Jezu całkowicie, teraz i na wieki. Zapraszam Cię do mojego życia, Jezu. Przyjmuję Cię jako mojego Pana, Boga i Zbawiciela. Uzdrów mnie, odmień mnie, wzmocnij moje ciało, duszę i ducha. Przybądź Panie Jezu, obmyj mnie Swoją Przenajdroższą Krwią i napełnij mnie Swoim Duchem Świętym. Kocham Cię Panie Jezu. Uwielbiam Cię Jezu. Dziękuję Ci. Chcę podążać za Tobą każdego dnia mojego życia. Amen.
Maryjo Matko moja, Królowo Pokoju, Święty Peregrynie Patronie chorych na raka, Wszyscy Aniołowie i Święci, proszę przyjdźcie mi z pomocą. Amen.

Odmawiaj tę modlitwę z wiarą, bez względu na to jak się czujesz. Kiedy dojdziesz do takiego stanu, że będziesz szczerze pojmował każde słowo całym swoim sercem, doznasz duchowej łaski. Doświadczysz obecności Jezusa i On odmieni całe twoje życie w bardzo szczególny sposób. Przekonasz się.

P.M. Rookey OSM, Modlitwa o cud, Imprimatur dla wersji angielskiej: ks. bp Francisco Maria Aguilera González, biskup pomocniczy Meksyku (Chicago, Illinois, USA, Servite Fathers, 1993).

Ksiądz Piotr Glas napisał specjalną rekomendację o tej książce:

Ojca Petera Rookeya nie poznałem osobiście, zmarł podczas jednego z moich pobytów w Chicago. Doświadczył on w swoim życiu wiele upokorzenia i cierpienia, ale to właśnie przez jego posługę i oddanie Bóg mógł czynić wielkie rzeczy. Znam jego słynną Modlitwę o cud i często się nią modlę. Ojciec Rookey był jednym z największych świadków autentycznej katolickiej odnowy charyzmatycznej. Wiele się od niego nauczyłem. Do dziś używam jego ornatu, który przechowuje w mojej zakrystii.

W Stanach Zjednoczonych szykuje się nie mniejsza burza niż ta sprzed dwóch lat, gdy do amerykańskich kin wprowadzano film „Nieplanowane”. Kolejny reżyser odważył się wyłamać z hollywoodzkich standardów politycznej poprawności i stworzył obraz o jednej z najgłośniejszych batalii sądowych w dziejach Ameryki – sprawie Roe kontra Wade. Toczyła się ona przed Sądem Najwyższym blisko 50 lat temu, a wyrok w niej zadecydował o legalizacji aborcji w USA. Fabuła odbiega jednak od narracji przez lata podtrzymywanej w mediach i popkulturze, którą na ten temat wylansowali proaborcyjni aktywiści.

– Oto fakty na temat tego, co się wydarzyło. Pokazujemy tylko, jak było. Jedynie prawdę – odpowiada na zarzuty o jednostronny przekaz w swoim dziele Nick Loeb, twórca scenariusza i reżyser „Roe v Wade” (w Polsce dzieło jest już zapowiadane przez dystrybutora pod tytułem „Wyrok na niewinnych. Sprawa Roe przeciw Wade”). A prawda jest druzgocąca dla aborcjonistów. Niewiarygodnie bezczelne fałszowanie danych na potrzeby manipulowania opinią publiczną i sądem, bezkrytyczne podejście mediów, które bez weryfikacji publikowały wymyślane przez działaczy pro-choice na kolanie statystyki dotyczące nielegalnych aborcji czy zgonów podczas nich, przedmiotowe wykorzystanie Jane Roe w celach procesowych, wreszcie biznesowe motywacje liderów aborcyjnych grup nacisku – to tylko niektóre fakty przedstawione w filmie. Jeśli dodamy do tego choćby takie sceny jak ta, w której Margaret Sanger, założycielka niechlubnej sieci klinik aborcyjnych Planned Parenthood, przemawia na wiecu Ku-Klux-Klanu, przekonując słuchaczy, że aborcja jest dobrym narzędziem do zmniejszenia populacji czarnych, nie ma się co dziwić, że obraz wzbudza wściekłość lewicy.

Podobnie jak w przypadku „Nieplanowanych”, film miał już kłopoty na etapie produkcji. Część ekipy filmowej pod wpływem środowiskowej presji wycofała się z realizacji w trakcie zdjęć. Tradycyjnie twórcy byli blokowani w mediach społecznościowych. Kierownicy produkcji spotykali się z odmową wynajmu lokalizacji do kręcenia scen. Doszło nawet do kuriozalnej sytuacji, że podczas lunchu „aresztowano” ekipie sprzęt filmowy. Gdy to stało się już nieznośne i zagrażało dokończeniu projektu, twórcy podjęli decyzję, by film kręcić… w konspiracji, pod zmienionym tytułem.

Nie wydaje się jednak – co również jest stosowaną metodą – że dzieło to da się „zamilczeć”. Choćby ze względu na dobrą obsadę, z laureatem Oscara Jonem Voightem na czele. Grający Warrena E. Burgera, przewodniczącego Sądu Najwyższego, 82-letni aktor jest bez wątpienia twarzą i największą gwiazdą produkcji. Prywatnie to jeden z nielicznych hollywoodzkich aktorów, który przyznaje się do wyznawania konserwatywnych wartości. W główną rolę, doktora Bernarda Nathansona, ginekologa, który przeprowadził 70 000 aborcji i odegrał znaczącą rolę w procesie Roe v Wade, a kilka lat później nawrócił się i stał się twórcą głośnego filmu „Niemy krzyk”, wciela się sam reżyser Nick Loeb. Loeb w wywiadzie dla „Hollywood Reporter”, zapytany, dlaczego podjął ten temat, w bardzo osobistym tonie wyznał, że sam stracił dwójkę dzieci w wyniku aborcji, po czym dodał:

– Im bardziej się starzeję, tym bardziej żałuję. Gdybym miał wtedy tę wiedzę, którą posiadam teraz, nie doszłoby do tego. Każdego roku śnię o moich dzieciach w takim wieku, w jakim byłyby teraz. Te sny zaczęły się wiele lat temu i jest to dla mnie duży ciężar emocjonalny.

Przedpremierowy pokaz filmu miał miejsce kilka tygodni temu na Konferencji Konserwatywnej Akcji Politycznej w Orlando, na której pierwsze przemówienie po ostatnich wyborach wygłosił Donald Trump. Bilety wyprzedały się do ostatniego miejsca. Mimo pandemii i faktu, że w wielu stanach kina są nadal zamknięte, amerykańska premiera „Roe v Wade” odbędzie się nieprzypadkowo w Wielki Piątek 2 kwietnia. Czy spotka się z próbami blokady i podobnym atakiem jak „Nieplanowane”? Zapewne. Film – choć dotyka historii sprzed 50 lat – w znacznie większym stopniu niż dzieło Konzelmana i Solomona jest demaskatorski dla środowisk aborcyjnych. Podobnie może być w Polsce, gdzie dodatkowo dochodzi kontekst wydarzeń ostatnich miesięcy, w tym niespotykanej agresji środowisk aborcyjnych. To właśnie o takich środowiskach i takich zachowaniach w dużej mierze opowiada to dzieło. Czy tak będzie, przekonamy się już 18 kwietnia, bo Polska będzie drugim po Stanach Zjednoczonych krajem, w którym widzowie będą mogli zobaczyć produkcję, do tego – ze względu na zamknięte kina – w szerokiej, bo internetowej dystrybucji.

„Wyrok na Niewinnych. Sprawa Roe przeciw Wade” (org. „Roe v Wade”), rok prod. 2020, USA, 108 min, scenariusz i reżyseria: Nick Loeb i Cathy Allyn, w rolach głównych: Jon Voight, Nick Loeb, Robert Davi, Stacey Dash, William Forsythe, Steve Gutenberg, John Schneider

Słuchać, słuchać i jeszcze raz słuchać!!!
Na śniadanie, obiad i na kolację – aż dotrze!

Pielgrzymka do Medjugorje + Dubrovnik
18.08-26.08.2021

W dniu 16 kwietnia, we wspomnienie świętej Marii Bernadetty Soubirous mam radość poinformować Was, że w dniach 18-26 sierpnia odbędzie się pielgrzymka do Medjugorie, podczas której zawitamy do chorwackiego Lourdes – do Vepric

Odwiedzimy Surmanci, Tihaljinę,, Mostar i Dubrownik (program przewiduje nie tylko spacer po Stradum – najbardziej znanej ulicy miasta, lecz również rejs statkiem po Adriatyku)

Termin: 18.08-26.08.2021

Koszt: 650 zł + 200 euro

DZIEŃ 1:
Trasa I:Biała Podl. 4.30, Międzyrzec Podl.5.00, Siedlce 6:00, Zakręt 7:00, Warszawa 7:30 Dw. Zach, Mszczonów 8:00, Piotrków Tryb. 10:00, Częstochowa 11:30.
Trasa II: Chełm 4:00, Lublin 5:30, Puławy 6:30, Zwoleń 7:00, Radom 8:00, Piotrków Tryb. 10:00, Częstochowa 11:30  Przejazd tranzytowy przez Słowację, Węgry, Chorwację na terytorium Bośni i Hercegowiny, gdzie znajduje się miejsce objawień Matki Bożej w MEDJUGORIE
2 DZIEŃ:
Śniadanie, zwiedzanie miejsc związanych z objawieniami Matki Bożej
Obiadokolacja, uczestnictwo w modlitwie różańcowej Mszy św.,  modlitwie o uzdrowienie duszy i ciała w parafialnym kościele św. Jakuba w Medjugorie
DZIEŃ 3-6:  śniadanie – każdego dnia udział w bloku nabożeństw wieczornych, Adoracji Najświętszego Sakramentu. Droga  Krzyżowa na GÓRZE KRIŻEVAC;
Modlitwy na GÓRZE OBJAWIEŃ – PODBRDO,
Spotkanie w OAZIE CENACOLO–WIECZERNIKU z młodzieżą ze Wspólnoty Cenacolo, którzy opowiadają jak poprzez wiarę i pracę uwolnili się z różnego typu uzależnień i nałogów.
Spotkanie ze Wspólnotą Błogosławieństw poświęcone zawierzeniu swojego życia Matce Bożej.
Spotkanie w zamku z Patrickiem i Nancy byłymi kanadyjskimi multimilionerami. W miarę możliwości spotkania z osobami widzącymi Matkę Bożą; ewentualnie z zakonnikami  pracującymi w Sanktuarium Królowej Pokoju.
Wyjazd nad Wodospady znajdujące się w pobliżu Medjugorie.  Wyjazd do  TIHALINY – udział we Mszy św.
Wyjazd do SURMANCI, gdzie znajduje się ikona Jezusa Miłosiernego.
Wyjazd do zabytkowego MOSTARU– miasta znajdującego się na liście UNESCO, gdzie główną atrakcją a jest Stary Most – kamienny most przewieszony nad rzeką Neretwą wpisany na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO. Zakup regionalnych  pamiątek. 
DZIEŃ 7: Śniadanie.  Przejazd do urokliwego , zabytkowego,znajdującego się również na liście   św UNESCO miasta DUBROWNIK – Stare Miasto w Dubrowniku to najpiękniejsze miasto Chorwacji i jedno z najpiękniejszych miast na świecie. Spacer po Stradum – najbardziej znanej ulicy miasta, gdzie znajdują się  liczne atrakcje turystyczne i zabytki, oraz piękne kościoły i katedry. Rejs statkiem po Adriatyku (panorama Dubrownika). Msza św w Dubrowniku lub powrót do Medjugorie na blok nabożeństw wieczornych.
8 DZIEŃ: Śniadanie. Wyjazd w drogę powrotną. Suchy prowiant na drogę.
9 DZIEŃ – 26.08.2021 – ŚWIĘTO MATKI BOŻEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ –MSZA ŚW NA JASNEJ GÓRZE
Udział we Mszy św. dziękczynnej za dar pielgrzymowania.

Więcej szczegółów na maila lub: kliknij

Na kanale Wydawnictwa Esprit trwa przygotowanie do zawierzenia św. Józefowi, na podstawie książki ks. Mateusza Dudkiewicza „Serce Ojca” i codziennie są publikowane filmiki z przygotowaniem

Marek Zaremba i ks. Mateusz Dudkiewicz zapraszają na odbycie 26-dniowych rekolekcji odnowy serca, w których nauczycielem i przewodnikiem ma być św. Józef – wzór prawdziwego mężczyzny. Odwołując się do wezwań Litanii do św. Józefa, nauczania papieża Jana Pawła II oraz papieża Franciszka, uczą podążania do świętości drogą Cieśli z Nazaretu

Całe rekolekcje dostępne w książce „SERCE OJCA”: https://bit.ly/2PsA2sy

Fragment książki
(za pozwoleniem Wydawnictwa Esprit)

Ks. Mateusz:
Święta Maryja
Oblubienica Józefa. Dziewica i Matka

Święty Józef zupełnie inaczej musiał sobie wyobrażać ich wspólne życie. Mimo to wziął Maryję do siebie razem z całą tajemnicą Jej macierzyństwa, razem z Synem, który przyszedł na świat za sprawą Ducha Świętego, aby odkupić swój lud.
Maryję i Józefa łączy nie tylko ich wspólna miłość, ale także posłuszeństwo wobec woli Bożej – otwartość i zgoda na Boże plany.
Uczmy się od serca Józefa gotowości do rezygnacji ze swoich planów i wyobrażeń. Naśladujmy otwartość i zgodę na Bożą wolę, która jest zaproszeniem do realizacji nowych, zaskakujących scenariuszy miłości.

Marek:
To nie my wyświadczamy Matce Bożej przysługę, kiedy się Jej oddajemy, ale Ona wskazuje nam Boże miłosierdzie i łaskę, kiedy pragnie nas przyjąć. Zawierzenie się Maryi oraz św. Józefowi jest dla nas wielkim darem, który należy przyjąć z wdzięcznością. Nasz niebieski Ojciec powierzył ich opiece swojego Syna!  Serce Józefa uczy nas, że prawdziwa miłość ma w sobie coś z przyjaźni, o którą stale musimy zabiegać. Troszcząc się o Maryję, wskazuje, że miłość jest czymś ukrytym, nadprzyrodzonym i dynamicznym. Serce kochające spogląda uważnie w przyszłość, nie ignorując teraźniejszości – znosi wszelkie przeciwności dla większej chwały Bożej.

Św. Jan Paweł II:
„Powołany na Opiekuna Zbawiciela «Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie» (Mt 1, 24). Czerpiąc inspirację z Ewangelii, Ojcowie Kościoła już od pierwszych wieków podkreślali, że św. Józef, który z miłością opiekował się Maryją
i z radością poświęcił się wychowaniu Jezusa Chrystusa, także dziś strzeże i osłania Mistyczne Ciało Odkupiciela, Kościół, którego figurą i wzorem jest Najświętsza Dziewica”
(Redemptoris Custos, nr 1).

13 kwietnia 1904 roku papież św. Pius X zatwierdził święto Matki Boskiej Częstochowskiej, do czego w znacznej mierze przyczynił się bł. Honorat Koźmiński

W liście o. Euzebiusza Rejmana przeora klasztoru jasnogórskiego z 23 kwietnia 1906 r. skierowanego do o. Honorata Koźmińskiego czytamy: „Najczcigodniejszy Ojcze Dobrodzieju! Grono pań polskich pod przewodnictwem p. Marii Kleniewskiej rzuconą myśl Najczcigodniejszego Ojca wzięły do serca i pragną zorganizować pielgrzymkę ogólną do Cudownego Obrazu Najświętszej Panny Częstochowskiej dla złożenia Jej hołdu czci i wierności, dla podziękowania za opiekę i łaski doznane […]. Prawdziwie Pan Bóg natchnął myśl tak zbawienną Najprzewielebniejszemu Ojcu, nic bowiem lepszego i właściwszego nie pozostało nam, przygniecionym tylu nieszczęściami, jak w ten sposób ulżyć sercom strapionym i wyjednać sobie pomoc z nieba. Ku temu pomaga i ta jeszcze okoliczność, że w roku bieżącym odsłonimy wieżę nową i chcemy urządzić uroczyste jej poświęcenie. Otóż na takie pielgrzymki nadaje się najlepiej uroczystość owa poświęcenia, którą chcemy odbyć w rocznicę właśnie pożaru 15 sierpnia br. […]. W tej myśli odpowiem na pismo owych pań pobożnych, o czym czułem się w obowiązku zawiadomić Najczcigodniejszego Ojca, a zarazem powinszować tak pięknej myśli i podziękować za nią najgoręcej […]. Skorzystamy z tego i ogłosimy święto zatwierdzone przez Ojca św. Piusa X Matki Boskiej Częstochowskiej na środę po 24 sierpnia naznaczone, I klasy z oktawą. Świętem interesował się wielce Najczcigodniejszy Ojciec, bo nawet oficjum układał, przeto dla pociechy Jego serca i tę wiadomość komunikuję.[-] o. E. Rejman.

Starania inspirowane przez bł. Honorata

Od dawna nurtowała go myśl, którą ujawnił w Odezwie do swych zgromadzeń: „Wszystkie prawie cudowne miejsca Maryi mają wyznaczony jeden dzień w roku na pamiątkę cudownego Jej zjawienia, znalezienia Jej Obrazu lub w ogóle jakiegoś wypadku, od którego dalsze cuda wzięły początek. Przez to niejako składa się Jej podziękowanie za wszystkie łaski tam doznane i oddaje się za nie cześć publiczną. A my, co mamy najcudowniejszy Obraz na całym świecie, pozbawieni byliśmy dotąd tej pociechy”. Przy nadarzających się okazjach o. Honorat radził różnym osobom i zachęcał je do rozszerzania kultu Pani Jasnogórskiej. W 1902 r. przyjechały do Nowego Miasta n. Pilicą dwie siostry ze Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusa (Posłanniczki Maryi), założonego przez o. Honorata 2 lutego 1874 roku. Siostry przywiozły ze sobą Obraz Matki Bożej Częstochowskiej potarty o cudowny Obraz i prosiły, by o. Honorat przez jakiś czas odprawiał przed nim Mszę św. Pytały go także, w jaki sposób mogą najlepiej odwdzięczyć się Matce Bożej za wiele dobrodziejstw, jakie otrzymują. Sługa Boży po namyśle odpowiedział, że najlepszą formą wdzięczności będzie staranie się o ustanowienie specjalnego święta Matki Bożej Częstochowskiej.
Siostry, mające kontakt z różnymi wpływowymi osobami, podjęły się starań w tej sprawie. Za radą o. Honorata odniosły się do o. Euzebiusza Rejmana, przeora klasztoru jasnogórskiego, najbardziej kompetentnego w tej sprawie. O. Honorat z końcem 1902 r. opracował formularz Mszy św. i oficjum brewiarzowe o Matce Bożej Częstochowskiej. Zapewne za pośrednictwem wspomnianych sióstr przesłał je o. Rejmanowi, z którym już wcześniej utrzymywał korespondencję. Ustalił też ewentualną datę dzienną obchodu tegoż święta. Jego zdaniem powinno się je obchodzić w środę po święcie św. Bartłomieja Apostoła. „W tym dniu bowiem Obraz, który miał być dalej wieziony, stanął cudownie na Jasnej Górze i nie dał się poruszyć z miejsca, oznajmiając tym wolę Matki Najświętszej, że u nas pragnie na stałe zamieszkać”.
O. Euzebiusz przyjął tę inicjatywę bardzo życzliwie. Przedłożone mu teksty przesłał do korekty ks. Zygmuntowi Mścichowskiemu w Warszawie. Nie wiadomo dlaczego to uczynił, czy miał wątpliwości, czy tylko dla zwykłego upewnienia się. Jak pisze o. Honorat, ks. Z. Mścichowski uznał teksty za dobre. Dokonał tylko jednej zmiany. Zamiast tekstów drugiego nokturnu zaczerpniętych przez o. Honorata z pism św. Efrema, zamieścił historię Obrazu. Również przewidział czytanie historii Obrazu w drugim nokturnie przez całą oktawę.
Pomysł o. Honorata był bardziej szczęśliwy, odpowiadający nawet współczesnemu duchowi liturgii. Ks. Mścichowski zapewne kierował się ówczesną praktyką, że drugi nokturn winien zawierać biografie lub teksty historyczne. Nie znamy oryginalnych tekstów, opracowanych przez o. Honorata, gdyż jak się wydaje, po ich przepisaniu zostały zniszczone.
Dotychczasowe znane źródła, w tym list o. Rejmana do o. Honorata, świadczą o inicjatywie tego ostatniego. Przeor jasnogórski w liście z 23 kwietnia 1906 r. pisze wyraźnie: „W tej myśli odpowiem na pismo owych pań pobożnych, o czym czułem się w obowiązku zawiadomić Najczcigodniejszego Ojca, a zarazem powinszować tak pięknej myśli i podziękować za nią najgoręcej”.

Prośba skierowana do Stolicy Apostolskiej

Opracowane teksty liturgiczne wraz z dokumentacją historyczną wraz z obszernym memoriałem o. Euzebiusza Rejmana, przeora jasnogórskiego z 13 lutego 1903 r. i listem polecającym biskupa Stanisława Zdzitowieckiego, ordynariusza kujawsko-kaliskiego zostały przesłane do Stolicy Apostolskiej. Oczywiście wysłano je potajemnie przed władzami carskimi, które wcześniej zabroniły wszelkich kontaktów z Rzymem. Przesyłka dotarła szczęśliwie do Świętej Kongregacji Obrzędów. W prośbie wyszczególniono dwa dezyderaty:
1) Ustanowienie liturgicznego święta Matki Bożej Częstochowskiej i zatwierdzenie dla niego własnych tekstów. 2) Dodanie drugiego tytułu: „Wniebowzięcia Matki Bożej czyli Częstochowskiej” do istniejącego już tytułu świątyni jasnogórskiej „Podwyższenia Krzyża”.
Załączone teksty wkrótce zostały wydane drukiem. Po kilku miesiącach Kongregacja zażądała od o. Rejmana wyjaśnień o sławie cudownego Obrazu i cudach jakie miały miejsce na Jasnej Górze. Przeor jasnogórski szybko przesłał książki i różne pisma sięgające 1515 roku, świadczące o nadzwyczajnych łaskach, jakie dokonały się na Jasnej Górze.
Zebrane materiały do Kongregacji najpierw zostały zbadane przez Komisję Liturgiczną, która pod adresem tekstów liturgicznych wysunęła tylko nieznaczne zastrzeżenia i poprawki.
Komisja zwróciła też uwagę na potrzebę przebadania wiarygodności tekstów historycznych zamieszczonych w drugim nokturnie. W konsekwencji nie znalazła ona zastrzeżeń w zatwierdzeniu tego święta zgodnie z przedłożonymi prośbami. Na posiedzeniu Świętej Kongregacji Obrzędów 12 kwietnia 1904 r. podjęto decyzję o przyznaniu świątyni jasnogórskiej drugiego tytułu: Wniebowzięcia Matki Bożej z zachowaniem pierwszego: Świętego Krzyża. Nadto ustanowiono święto Najświętszej Maryi Panny Jasnogórskiej, a liturgiczne teksty Mszy św. i oficjum zalecono wziąć ze święta Wniebowzięcia NMP z dodaniem własnej szóstej lekcji brewiarzowej. Dekretem z dnia 13 kwietnia 1904 r. papież Pius X zatwierdził tę decyzję. Święto zostało ustanowione jako pierwszej klasy wraz z oktawą.
Ustanowienie święta Matki Bożej Częstochowskiej niewątpliwie było sukcesem w porównaniu z wynikami starań w poprzednich wiekach. Chociaż Kongregacja nie przychyliła się w pełni do przedłożonych próśb, dla wielu czcicieli był to powód do wielkiej radości.
Za: https://m.niedziela.pl/artykul/1105//W-setna-rocznice-ustanowienia

Cały nasz kraj musi zawierzyć się św. Józefowi!
O wielkich cudach za wstawiennictwem św. Józefa, proroctwach na jego temat, ostatecznej walce dobra ze złem i ogromnej potrzebnie odnowy Kościoła opowiada ks. Donald Calloway, autor książki „Konsekracja św. Józefowi”